„Bajadera”, reż. M. Petipa, J. Grigorowicz

Tragiczna historia miłości świątynnej tancerki Nikiji i wojownika Solora to, obok słynnego „Jeziora łabędziego”, jedno z najwspanialszych dzieł baletu klasycznego w jego najdoskonalszej XIX-wiecznej eklektycznej formie. „Bajadera” słynie z romantycznej sceny Cieni, kiedy to kilkadziesiąt ubranych na biało i spowitych woalami tancerek schodzi „z nieba na ziemię”, wykonując wciąż i wciąż to samo baletowe pas – arabesque penchée.

Ten zadziwiający romantyczny obraz na długo pozostaje w pamięci wraz z rozkołysaną romantyczną muzyką Ludwiga A. Minkusa.