Stanisław Soyka

Kreator muzycznej wyobraźni. W jego dorobku znajdziemy ponad 30 krążków, z których kilka osiągnęło multiplatynowe nakłady. Wokalista i kompozytor. Instrumentalista. Mówi się o nim „zwierzę muzyczne”. Stanisław Sojka zaczął śpiewać już w wieku siedmiu lat udzielając się wraz z ojcem w chórze katedralnym w swoich rodzinnych Gliwicach. Kończył liceum muzyczne w klasie skrzypiec oraz Wydział Kompozycji i Aranżacji Akademii Muzycznej w Katowicach. W czasie studiów był wokalistą uczelnianego big-bandu Puls, z którym dokonał kilku nagrań dla Polskiego Radia w Katowicach. Pod koniec lat 70. Sojka rozpoczął współpracę z jazzowym zespołem Extra Ball. Wytwórnia jazzowa PolJazz zaproponował wokaliście prestiżowy koncert, który miał być jednocześnie zarejestrowany na potrzeby jego pierwszej płyty. W ten sposób Sojka solowo zadebiutował na scenie w listopadzie 1978 roku, recitalem w Filharmonii Narodowej w Warszawie, w ramach cyklu Jazz w Filharmonii. Przedstawił wówczas własne interpretacje standardów jazzowych, soulowych, r&b, a także polskich pieśni ludowych i kolęd. W następnym roku koncert ukazał się na jego pierwszej płycie „Don’t You Cry”. Drugi album Sojki, „Blublula” z 1981 roku, został okrzyknięty przez dziennikarzy najlepszym jazzowym albumem roku i osiągnął status „Złotej Płyty”. Wspólnie z trio Wojciecha Karolaka, artysta zaprezentował właśnie interpretacje kolejnych jazzowych i soulowych utworów. Podczas festiwalu Jazz Jamboree, przebywający wówczas krytyk jazzowy Willis Conover, nazwał Sojkę „najlepiej strzeżonym sekretem polskiej muzyki”. Wokalista zaczął występować w całej Europie.W 1984 Sojka dołączył do formacji Svora, z którą nagrał trzy piosenki dla Polskiego Radia. W tym samym roku wziął udział w nagraniu pierwszej solowej płyty Tadeusza Nalepy. Rok później dołączył do innego zespołu -WooBooDoo, z którym nagrał dwa przeboje, „Atak na głowę” i „Nie wiem”.W 1990 artysta zaczął występować jako Soyka. Lata 90. były nieprzerwanym pasmem hitów, m.in. „Cud niepamięci” czy „Play It Again”. W następnych latach próbował swoich sił przede wszystkim w kinie oraz teatrze. W 2011 został uhonorowany nagrodą Grand Prix krajowego festiwalu piosenki w Opolu za całokształt twórczości. Otrzymał również swoją Gwiazdę w opolskiej Alei Gwiazd. Ciągle się zmienia, dużo improwizuje, a mimo to jego kompozycje można poznać już po kilku pierwszych dźwiękach. Niezwykle charyzmatyczny - z łatwością podbija serca zgromadzonej publiczności. Uważa się za człowieka szczęśliwego. Jego muzyka to magiczny przekaz emocji, którym chce się dzielić ze słuchaczami. Wypracował swój własny język muzyczny przez co należy do grona artystów, których bogactwo repertuaru może przyprawiać o zawrót głowy. Podczas koncertów więc można usłyszeć pieśni do słów Agnieszki Osieckiej, Wisławy Szymborskiej, Czesława Miłosza, Leopolda Staffa, Bolesława Leśmiana, oraz fragmenty legendarnego zbioru 12 sonetów Wiliama Shakespeare; a także autorskie hity: „Absolutnie nic”, „Życie to krótki sen” czy „Tolerancja”, „Cud niepamięci”. Warto wybrać się na ten koncert Sojki, bo to zupełnie tak, jakbyśmy na jakiś czas znaleźli się w innym wymiarze, pełnym piękna i dobrych emocji, które tylko on potrafi z taką lekkością wywołać w swojej publiczności. Na PalmJazz Festival wystąpi w formacie solowym.