ul. Rubinowa 16a
Gliwice
Historia szkolnictwa w Starych Gliwicach związana jest z przynależnością Starych Gliwic do rodziny von Welczek rezydującej w Łabędach oraz ze znajdującą się tam parafią Wniebowzięcia NMP. Dzieci ze Starych Gliwic uczęszczały do szkoły przy parafii w Łabędach. Sytuacja taka trwała do 1885 r., kiedy to oddano do użytku nowa szkołę w Starych Gliwicach przy ul. Wiejskiej. W 1889 roku miała miejsce wizytacja nowo otwartej szkoły przez ministra kultury dr Gustawa von Gosslera, nadprezydenta prowincji śląskiej Otto von Seydewitza, prezydenta rejencji opolskiej Józefa von Bittera, starosty powiatu toszecko-gliwickiego Fryderyka von Moltke oraz patrona barona Bernharda von Welczek. Pierwotnie szkoła mieściła się w budynku przy ul. Wiejskiej 49.
W latach 1885-1939 w szkole pracowało wielu wybitnych pedagogów. Jednym z nich był kierownik szkoły Richard Walter pracujący w szkole w Starych Gliwicach w latach 1895-1924. W latach 1892-1934 pracował w szkole Adolf Wydra, który kierował szkołą po śmierci Richarda Waltera. Od 1907 roku pracowała przez długie lata nauczycielka Maria Goritzka, obchodząc w 1932 roku jubileusz 25-lecia pracy w szkole w Starych Gliwicach.
Od 1945 roku szkołą kieruje przybyła z Wieliczki Maria Knebloch. W tym roku pracę w szkole podejmuje Tadeusz Bokser pochodzący z Chodorowa koło Lwowa, a także Maria Sosnowska i Wiesława Sojka. Później pracę w szkole podejmują nauczycielki: Łoś, Stańczyk, Ząbkiewicz, Gondek. W szkole na parterze mieściły się wtedy trzy sale lekcyjne, na piętrze pokój nauczycielski. W budynku niezależnie od szkoły funkcjonowało przedszkole. Miało osobne wejście, zajmowało dwie sale oraz tzw. myjnię. Wychowawczynią była pani Władysława Heller. W szkole uczniowie otrzymywali skromne posiłki – chleb, który kupowano w piekarni u Morysa, oraz zupę, którą gotowały najstarsze klasy. Wyróżniającym się nauczycielem był Tadeusz Bokser, który uczył wówczas wszystkich przedmiotów za wyjątkiem matematyki i śpiewu. Jego zasługą było urządzenie pracowni fizycznej. Po odejściu pani Marii Knebloch w 1952 roku to właśnie pan Tadeusz Bokser został kierownikiem szkoły.
Pan Bokser założył kółko teatralne, sam pisał scenariusze przedstawień szkolnych, które później wystawiano w budynku posiadającym salę ze sceną, znajdującym się przy ulicy Kozielskiej (obecnie restauracja Puszta). Państwo Bokserowie podkreślają serdeczność, bliskość, zażyłość starogliwiczan i ich szacunek wobec nauczycieli, najczęściej Kresowian. Pan Tadeusz dobrze władał językiem niemieckim, co ułatwiało mu kontakt z rdzennymi mieszkańcami Starych Gliwic. „Starałem się rozumieć ludzi, a oni mnie” – wspomina. Potwierdzają to uczniowie: „Integrował Ślązaków i nie-Ślązaków, zachowywał się delikatnie i uprzejmie wobec mówiących gwarą, wszystkich uczniów traktował równo”. Tadeusz Bokser przepracował w Starych Gliwicach 19 lat do 1964 roku. Później otrzymał przydział szkoły w budowie przy ulicy Marcina Strzody (SP nr 28) jako dyrektor. Wybudował ją i związał się z nią na kolejne 17 lat.
Na stanowisku kierownika szkoły Tadeusza Boksera zastąpił Wacław Huk. Podobnie jak poprzednik, także i on pochodził z Kresów, był nauczycielem geografii. Wspominany jest jako bardzo dobry gospodarz i organizator. W czasie jego kierowania szkołą wybudowano boisko szkolne, zagospodarowano teren wokół szkoły. Przed szkołą posadzono krzewy, wytyczono ścieżki, postawiono ławki, przeprowadzono gruntowny remont szkoły. Kontynuowano organizację przedstawień okolicznościowych dla lokalnego środowiska w budynku dzisiejszej restauracji Puszta. W przedstawienia bardzo zaangażowani byli nauczyciele m.in. Elżbieta Studzińska. Wacław Huk kierował szkołą do 1974 roku. Przez rok szkołą kierował Edward Kaczmarczyk.
Od 1975 roku szkołą kieruje Jadwiga Kumięga. Sprawnie zarządza szkołą. Problemem jest znacznie zmniejszająca się liczba uczniów. Wiele rodzin opuszcza Stare Gliwice i wyjeżdża do Niemiec. Klasy staja się kilkuosobowe. Dopiero budowa osiedla mieszkaniowego w Starych Gliwicach na początku lat 80. spowodowała nagły wzrost liczby uczniów. Pani Jadwiga Kumięga w 1986 roku została dyrektorem Liceum Ogólnokształcącego nr 4 w Gliwicach.
Od 1986 roku dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 27 zostaje Małgorzata de Ville-Grochowska. Gwałtowny wzrost liczby uczniów spowodował, że zaczęto myśleć o budowie nowego budynku szkolnego w Starych Gliwicach na Osiedlu Waryńskiego. Zanim to nastąpiło, zostały postawione w 1989 roku tzw. pawilony, w których uczyły się dzieci młodsze. Sal lekcyjnych brakowało jednak nadal. Proboszcz starogliwickiej parafii Franciszek Bryłka udostępnił trzy sale domu katechetycznego dla potrzeb szkoły. Zajęcia w salkach odbywały się w latach 1991-1994. Mimo to nauczanie w szkole było realizowane na trzy zmiany.
Długo oczekiwane otwarcie nowego budynku szkolnego w Starych Gliwicach na Osiedlu Waryńskiego nastąpiło 27 stycznia 1994 roku. Poświęcenia dokonał ksiądz proboszcz Franciszek Bryłka. Uroczystego otwarcia dokonał prezydent Gliwic, Zygmunt Frankiewicz. Od września 1994 r. Szkoła Podstawowa nr 27 rozpoczęła swoją pełną działalność w nowym budynku.