…to tytuł wystawy, która 19 października zostanie otwarta w Willi Caro (ul. Dolnych Wałów 8a).
Prezentuje ona niektóre aspekty sztuki powstałej na gruncie ekspresjonizmu w latach 1912 – 1922, w reakcji na katastrofę wojny, a także przybliży początki międzynarodowych kontaktów polskiej awangardy w drugiej dekadzie XX w. Wernisaż rozpocznie się o godzinie 16.00. Wstęp wolny.
– Udział w I wojnie światowej był traumatycznym doświadczeniem wielu twórców żyjących w Europie początku XX wieku. Groza Wielkiej Wojny nie tylko pogłębiła polityczne zaangażowanie artystów, wchodzących często w obręb radykalnych ugrupowań ideowych i nurtów sztuki, ale była przede wszystkim katalizatorem wyzwalającym nowy język, nową estetykę opisującą wizję kończącego się świata. Apokaliptyczne pejzaże, pełne wyrazu antywojenne rysunki i grafiki, sceny propagujące koncepcję „nowego człowieka” autorstwa artystów zrzeszonych w poznańskiej grupie „Bunt” – to tylko niektóre spośród niepokojących, przesyconych atmosferą zagrożenia obrazów i prac graficznych, jakie zobaczymy na wystawie. Ekspozycję dla Muzeum w Gliwicach przygotował kurator i historyk sztuki Marek Meschnik – informują muzealnicy.
W Willi Caro zobaczymy dzieła Wilhelma Morgnera oraz członka i założyciela grupy artystycznej „Die Pathetiker” – Ludwiga Meidnera. W historię sztuki XX wieku na trwałe wpisały się jego obrazy o tematyce katastroficznej, tzw. apokaliptyczne pejzaże, w których Meidner przedstawił miasto ulegające destrukcji w trakcie działań wojennych. Na wystawie zostaną zaprezentowane także dokonania wszystkich członków „Buntu”: Jerzego Hulewicza, małżeństwa Margarete i Stanisłwa Kubickich, Jana Panieńskiego, Władysława Skotarka, Artura Marii Swinarskiego, Stefana Szmaja, Jana Jerzego Wronieckiego i Augusta Zamoyskiego. Za wyborem prac Henryka Barcińskiego, Jana Hrynkowskiego i Marka Szwarca stoi natomiast kontekst relacji pomiędzy Stowarzyszeniem Artystów „Bunt” a ugrupowaniami „Jung Idysz” i „Formiści”, które to zagadnienie znalazło również swoje odniesienie na wystawie. Kompozycję przestrzenną ekspozycji, na którą w przeważającej części składają się prace graficzne i rysunkowe oraz malarstwo, wzbogacą egzemplarze czasopisma „Zdrój” i periodyku „Die Aktion” oraz korespondencja pomiędzy Jerzym Hulewiczem i Emilem Zegadłowiczem.
Eksponaty pochodzą ze zbiorów: Muzeum Narodowego w Poznaniu, Galerii Piekary w Poznaniu, PAN Biblioteki Kórnickiej, Muzeum Książąt Lubomirskich w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Emila Zegadłowicza w Gorzeniu Górnym, Muzeum Historycznego w Bielsku-Białej, Muzeum Sztuki w Łodzi, Biblioteki Śląskiej w Katowicach, Kunsthalle Recklinghausen, kolekcji Winfrieda Flammanna (Karlsruhe) oraz kolekcji prywatnych. Reprodukcje wybranych prac wykorzystano dzięki uprzejmości Biblioteki Śląskiej w Katowicach, Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie oraz Ludwig Meidner-Archiv Jüdisches Museum der Stadt Frankfurt am Main. Wystawa będzie dostępna dla zwiedzających do końca roku.