"Tramwaj zwany pożądaniem", reż. Jacek Jabrzyk

"Tramwaj zwany pożądaniem", reż. Jacek Jabrzyk

"Tramwaj zwany pożądaniem", reż. Jacek Jabrzyk

Opublikowane: 27.12.2018 / Sekcja: Kulturalne  Spektakl 

Czas wydarzenia:

Miejsce wydarzenia: Teatr Miejski w Gliwicach (ul. Nowy Świat 55–57) 

Organizator: Teatr Miejski w Gliwicach 

Nowy Orlean, kolebka jazzu i królestwo Duke’a Ellingtona. Miasto spleenu, drapieżnych namiętności i francuskich pączków. Po sąsiedzku, przy Elysian Fields Street, mieszkają dwa małżeństwa – Stanley i Stella oraz Eunice i Steve. I oto do Stelli przyjeżdża siostra, której obecność staje się katalizatorem dla zmysłów w dotychczas hermetycznie zamkniętym małżeńsko-sąsiedzkim układzie.

„Tramwaj zwany pożądaniem” Tennessee Williamsa od 1947 roku, kiedy miał premierę na Broadwayu, nie schodzi z teatralnych scen. Jego filmowa ekranizacja otrzymała cztery Oscary i nie ma chyba kraju, w którym „Tramwaj…” nie byłby pokazywany. Nasze ludzkie żądze – cielesności, miłości, władzy – okazują się być dojmująco aktualne, niezależnie od czasu i kontynentu. Choć na co dzień sobie tego nie uświadamiamy, rządzi nami pożądanie. Wystarczy impuls i w jednej sekundzie potrafimy zerwać wyhodowane przez lata maski.

Wyzwalającym namiętność bodźcem jest kobieta. Niezwykle zmysłowa, ba, frywolna Blanche, świadoma swej atrakcyjności i odmienności. Bardzo bezpośrednia, czasem histeryczna. Nikt nie wie, czy to, co mówi, jest prawdą, czy fikcją – te kategorie dla niej nie istnieją. Kontrapunktem jest dla niej oczywiście samiec alfa. To on, Stanley, był do tej pory królem świata. A ponieważ władca może być tylko jeden, zatarg i próba sił są nieuniknione.

„Przedstawienie aktorsko-tekstowe, z prostą scenografią (właściwie: pochyłą). Wreszcie ktoś Tramwaj zrobił na bekowo, bo to śmieszny tekst jest, ludzie! Czasem wystarczy tylko trochę go dosolić. Scena w toalecie: „Blanche: Ma pan fajeczki? Mitch: No pewnie. Blanche: Jakie? Mitch: Laczki. Blanche: Ładna papierośnica. Mitch: Niech pani przeczyta dedykację. Blanche: «Palenie tytoniu powoduje raka i choroby serca»”. Aktorzy ze sceny powiedzą to lepiej niż Wy sami sobie w głowie.” (Maciej Stroiński, Przekrój)

tytuł oryginału: „A Streetcar Named Desire”
przekład: Jacek Poniedziałek
reżyseria: Jacek Jabrzyk
scenografia i kostiumy, reżyseria światła: Bartholomäus Martin Kleppek
muzyka: Jakub Orłowski
inspicjent: Marek Migdał
produkcja: Patrycja Wróbel
obsada: Izabela Baran (Eunice Hubbell), Mateusz Korsak (Steve Hubbell), Łukasz Kucharzewski (Harold „Mitch” Mitchel), Dominika Majewska (Stella Kowalski), Mateusz Nędza (Stanley Kowalski), Mirosława Żak (Blanche DuBois), Oliver Ntuk / Karol Nowakowski (chłopiec)